Peter de Bruin heeft vasculaire dementie
Datum: 20 april 2020‘IETS VERGETEN IS GEEN ONWIL, MAAR REALITEIT’
Toen Peter en Elma de Bruin-Hoogeweij in 1988 met elkaar in contact kwamen, was het meteen duidelijk: zij wilden samen oud worden. Een jaar later waren ze getrouwd en hadden ze een mooi samengesteld gezin.
In 2004 kreeg Peter een ‘licht’ herseninfarct, waardoor er onder andere geheugenklachten ontstonden. Eind 2011 begon hij er zich zorgen over te maken en uiteindelijk kwam hij in 2012 terecht in Alzheimercentrum Amsterdam voor een dagscreening. De uitslag was dat de geheugenklachten veroorzaakt werden door het herseninfarct. Geen reden voor paniek, maar wel iets om in de gaten te houden. Regelmatig gingen Peter en Elma terug voor controle bij neuroloog dr. Niels Prins en in 2015 kwam de diagnose vasculaire dementie.
Open over de ziekte
Op het werk ging het niet meer, ook daar is Peter heel duidelijk geweest over zijn ziekte. Die openheid hebben Peter en Elma vanaf het begin. Elma: “Wees er open over, dat scheelt een hoop ellende en dan kunnen mensen er ook rekening mee houden”. Peter vult aan: “Dementie betekent niet, dat je helemaal niets meer kan of weet. Wat ik altijd zeg: iets vergeten is geen onwil, maar realiteit. Het is een gegeven en daar moeten we allemaal mee om gaan.” Peter en Elma vormen een hecht team en proberen stress zoveel mogelijk te voorkomen door dingen goed te organiseren en te structureren. Hij schildert bijvoorbeeld graag en dan heeft zij tijd voor zichzelf.
Onderzoek steunen is belangrijk
Al vrij snel na de diagnose besloten ze om het wetenschappelijk onderzoek naar dementie te steunen. “Voor Peter zal het wel te laat zijn, maar je wilt toch graag dat er een oplossing komt. Het is zo noodzakelijk dat er onderzoek wordt gedaan, daar willen wij graag aan bijdragen. En wij zijn heel tevreden over het alzheimercentrum”, legt Elma uit. Toen Elma een paar jaar geleden 65 jaar werd, vroeg ze op de uitnodiging voor het feest om donaties voor Alzheimercentrum Amsterdam. Ze geeft aan: “Je hebt zelf alles al en we vinden het heel belangrijk om het onderzoek te steunen.”
Leven in het nu
De droom om ooit 60 jaar getrouwd te zijn, zullen zij niet meer gaan realiseren. “Ze hebben de eindstreep naar voren gehaald toen we de diagnose kregen”, aldus Peter. Maar zoals een spreuk in hun woonkamer aangeeft: Liefde wordt niet dement. Ze leven zo veel mogelijk in het nu en zorgen er met elkaar voor dat ze het samen goed blijven hebben.