Dat was een spannende week. Na een aantal maanden onderzoek te hebben gedaan aan Washington University, met steun van Alzheimer Nederland, mocht ik mijn resultaten presenteren. Tijdens het voorbereiden van de presentatie keek ik terug op mijn bezoek.
Aan Washington University heb ik samen met het team aldaar me ingezet om preciezere uitkomstmaten voor medicijnonderzoek te ontwikkelen (meer info vind je in mijn vorige blog). Om dit te doen hebben wij ‘netwerkverstoringen’ bestudeerd op de hersenscans van het DIAN onderzoek (Dominant Inherited Alzheimer Network). Hiervoor gebruikten we een zogenaamde ‘supercomputer’ en heel veel verschillende gegevens (data). Dit vergt nogal wat van de infrastructuur, want al die data moet opgeslagen en onderhouden worden. Toen ik aankwam viel me meteen op dat de excellente reputatie van Washington University volledig terecht is. Iedereen, van de professoren tot het ICT-team, is erg toegankelijk. Dat is ook hard nodig, want om dit soort toponderzoek uit te voeren moet iedereen nauw samenwerken. Gelukkig had ik het werken met de ‘supercomputer’ snel onder de knie. Mede dankzij een toegewijde programmeur, bij wie ik altijd kon binnenlopen met vragen. Dankzij het hele team had ik binnen de paar maanden dat ik op bezoek was alle gegevens verzameld voor mijn presentatie.
Presenteren voor een onderzoeksgroep kan best spannend zijn. Wetenschappers staan erom bekend dat zij kritische vragen stellen. Voor een buitenstaander kan dat ongemakkelijk overkomen. De bedoelingen zijn echter goed, door kritische vragen te stellen help je elkaar verder. Die middag liep ik tijdens mijn presentatie vast in een paar technische details. Een aantal Wiskundige onderzoekers die aanwezig waren stelden pittige vragen. Gelukkig kon ik het later opzoeken en alsnog toelichten. Dat was voor ons allemaal nuttig. Het deed me denken aan een Afrikaans spreekwoord dat een Washington University professor gebruikte. Vrij vertaald luidt het: ‘Als je snel wilt gaan, ga dan alleen. Als je ver wilt komen, ga dan samen.’
De trouwe volgers van mijn blogs willen vast weten welke resultaten ik heb gepresenteerd. Kan onze maat van netwerkverstoring gebruikt worden als uitkomstmaat voor medicijnonderzoeken? Het antwoord is gelukkig positief: Jazeker, onze resultaten ondersteunen dit. Maar, de hersenscan alleen is niet specifiek genoeg als uitkomstmaat. De netwerkmaat van de hersenscan kan het beste gecombineerd worden met geheugentesten en andere hersenscans om medicijnonderzoeken sneller te laten verlopen en eerder tot een behandeling te komen.
