Zo’n 6000 onderzoekers van over de hele wereld zijn deze week bij elkaar om hun nieuwste resultaten te presenteren, te leren van anderen, nieuwe inspiratie op te doen en bij te praten.
Het onderwerp van subjectieve geheugenklachten kan rekenen op flink veel aandacht. Samen met mijn Duitse collega Frank Jessen hebben we enkele jaren geleden een internationale werkgroep opgezet. Met deze werkgroep organiseerden we afgelopen zaterdag, voorafgaand aan het officiële congres, een zogenaamde scientific meeting, waar jonge onderzoekers hun onderzoek deelden met internationale collega’s. Sander had de kans om de onderzoeksresultaten uit zijn tijd in Montreal te presenteren (zie blog December 2016), en Tessa deelde de eerste resultaten van de tau PET-scans. In feite dezelfde verhalen als die zij hielden tijdens de SCIENCe deelnemersdag vorige maand, maar dan in een vorm geschikt voor internationale collega’s. Ook Linda kreeg de gelegenheid om te vertellen over haar online platform voor leefstijl-interventie. Er was veel belangstelling, met name voor hoe we uw eigen ideeën, verkregen via vragenlijsten en workshops, hebben ingezet voor het optimaliseren van het platform!
Zondag ging het congres pas echt van start. Vanuit ons Alzheimercentrum zijn we met wel 30 mensen aanwezig. Bij de opening van het congres kwam er een band van koperblazers met prachtige Engelse pakken met rode jassen, gouden knopen en van die hoge, harige hoeden. Wat een feestelijke opening! Aansluitend had professor Scheltens de grote eer om de allereerste plenaire voordracht te houden. Iedere dag zijn er slechts één of twee plenaire voordrachten, waarbij alle congresgangers tegelijkertijd aanwezig zijn. Letterlijk duizenden mensen in het publiek dus. Wat een eer!!
Het overgrote deel van het symposium heeft een programma van parallelle sessies: congresgangers kunnen kiezen uit wel tien symposia tegelijk. Als subjectieve werkgroep waren we erg vereerd, dat ons idee voor een speciaal symposium over subjectieve klachten – ons favoriete onderwerp – was uitgekozen. Het symposium over subjectieve klachten kon rekenen op warme aandacht: de zaal zat bommetje vol, bezoekers kwamen in drommen binnen en bleven uiteindelijk zelfs achterin staan. Het is heel fijn om te merken dat collega’s uit andere landen met ons eens zijn dat het onderwerp van vergeetachtigheid om de allereerste fases van de ziekte van alzheimer te begrijpen, van groot belang is. Samen komen we verder!
Op maandag ochtend was er nog een belangrijk moment: Rosalinde Slot had de eer om te mogen vertellen over ons SCIENCe project! Hier had ik me enorm op verheugd; nu konden we eindelijk onze gezamenlijke inspanningen van de afgelopen jaren aan de wereld laten zien. Rosalinde gaf een uitstekende presentatie over de opzet van de studie en over de eerste resultaten. Na afloop kreeg ze een uitnodiging van Franse media om voor de camera een interview te geven. Een compliment!
Naast hard werken, is het in Londen ook veel plezier maken! Samen een hele week op reis, betekent ook de tijd hebben om weer eens bij te praten. Om terug te kijken op wat we bereikt hebben, nieuwe plannen te smeden voor de toekomst, en om nieuwe herinneringen te maken. En dat maakt de cirkel weer rond, want herinneringen, om nooit te vergeten… daar draait ons werk immers om!
