Publicatie: Veranderingen in geheugenklachten als voorspeller van alzheimer

We kennen het allemaal wel: op een feestje heeft iemand zich net voorgesteld en je bent zijn of haar naam een paar minuten later alweer vergeten. Of je loopt de keuken in en je vraagt je opeens af wat je ook alweer ging doen. Dit soort geheugenmissers komen op alle leeftijden voor en kunnen allerlei oorzaken hebben. Bij de meeste mensen zijn geheugenklachten goedaardig. Toch is uit onderzoek gebleken dat mensen die op middelbare en latere leeftijd geheugenklachten hebben, een hoger risico hebben om de ziekte van Alzheimer en later ook dementie te ontwikkelen. Daarom is het interessant om geheugenklachten te bestuderen.

Zelfrapportage en naasterapportage

In het SCIENCe-onderzoek volgen we mensen die vanwege geheugenklachten naar Alzheimercentrum Amsterdam zijn gekomen, om te kijken of we kunnen voorspellen wie er wél en wie er juist geen dementie ontwikkelt in de toekomst. Met behulp van vragenlijsten brengen we geheugenklachten in kaart. Vaak worden deze vragenlijsten ingevuld door de persoon waar het om gaat: degene die de klachten heeft. We noemen dit ook wel ‘zelfrapportage’. Daarnaast stellen we dezelfde vragen aan bijvoorbeeld de partner, een vriend of vriendin, een kind, of een andere kennis, om zo vanuit het perspectief van een ander nog meer informatie te krijgen over de geheugenklachten van de deelnemer. Dit noemen we ‘naasterapportage’.

Minder goed beeld van eigen geheugen

In dit onderzoek keken we naar verschillen in geheugenklachten tussen mensen die veel en mensen die weinig van het alzheimereiwit ‘amyloïd’ hadden. Hier vonden we een opmerkelijk verschil tussen de zelf- en naasterapportage: deelnemers met veel amyloïd bleven over de tijd ongeveer evenveel klachten rapporteren, terwijl hun naasten steeds meer klachten opvielen. Dit doet ons vermoeden dat degenen met kenmerken van de ziekte van Alzheimer zelf een minder goed beeld van veranderingen in hun geheugen hebben, terwijl hun naasten wel zien dat er meer dingen misgaan. Mogelijk zijn dit de eerste tekenen van het beperkte ziekte-inzicht dat zich in latere stadia van de ziekte van Alzheimer ontwikkelt. Dit onderzoek laat zien dat het van belang kan zijn om ook de naasten van mensen met alzheimer te betrekken bij langlopende onderzoeken naar de ziekte van Alzheimer.

Lees hier het volledige Engelstalige artikel.

Dit onderzoek is deel van het SCIENCe-project, en hebben wij kunnen uitvoeren met hulp van onderzoeksgelden beschikbaar gesteld door Stichting Dioraphte en Gieskes Strijbis Fonds.