De ziekte van Alzheimer; hersenonderzoekers werken hard aan het ontwikkelen van een medicijn tegen deze veelvoorkomende aandoening, die jaarlijks tientallen miljoenen mensen treft. Zijn we tot die tijd ‘verloren’, of hebben onze hersenen zelf ook manieren om met deze ziekte om te gaan?
Naarmate we ouder worden, krijgen onze hersenen steeds meer te verduren. Het risico op ‘neurodegeneratieve ziekten’, waarbij zenuwcellen afsterven en de hersenen krimpen, neemt sterk toe met de leeftijd. De ziekte van Alzheimer is een bekend voorbeeld. Deze ziekte kenmerkt zich door het ontstaan van ophopingen van twee eiwitten (amyloid en tau), die schadelijk zijn voor de hersenen en daarom een geleidelijke achteruitgang in het geheugen veroorzaken.
Onderzoekers werken hard aan het ontwikkelen van een medicijn, maar zij zijn niet de enige die een oplossing zoeken voor de ziekte van Alzheimer. Zonder dat we ons ervan bewust zijn, voeren onze hersenen in stilte hun eigen ‘strijd’ tegen deze genadeloze ziekte. De amyloid- en tau-eiwitten ontstaan namelijk vele jaren voordat de eerste symptomen zich openbaren. Onze hersenen blijven doorgaans 10 tot 15 jaar normaal functioneren in de aanwezigheid van deze schadelijke eiwitten. Pas na jarenlang continu weerstand bieden, zullen onze zenuwcellen zich gewonnen geven en langzaam afsterven.
En zelfs dán blijven onze hersenen altijd zoeken naar manieren om zo goed mogelijk met dit verlies van zenuwcellen om te gaan. Groepen zenuwcellen die met elkaar in verbinding staan (ofwel: hersennetwerken), zijn namelijk in staat om zichzelf te reorganiseren. Een ‘gezond’ deel van de hersenen kan bijvoorbeeld de functie overnemen van een hersengebied dat door de ziekte is aangetast. Het geheugen zal daardoor langer op een normaal niveau blijven, ondanks de hersenschade. Deze wonderlijke veerkracht van de hersenen noemen we ‘cognitieve reserve’.
Conclusie: we niet volledig afhankelijk van hersenonderzoekers om ons tegen de ziekte van Alzheimer te beschermen. Dankzij cognitieve reserve kunnen we zelf ook heel wat bereiken!
Er is bij mij Globale cortical atrofie graad 1,en oude microvasculaire afwijkingen in de pons en supratentoriaal Fazekas gr 1 vast gesteld,wat betekend dat precies,word ik op termijn dement,maak mij zorgen,huisarts heeft geen plek,Vr joske
Beste Joske,
Dank voor je reactie op onze blog. Wanneer je je zorgen maakt over je geheugen, dan is de huisarts de eerste persoon om advies te vragen. De huisarts kan indien nodig doorverwijzen naar een geheugenpoli.
Hartelijke groet,
Team Alzheimercentrum Amsterdam, Amsterdam UMC