Wilsverklaring / Euthanasie

Ten gevolge van de complicaties die optreden bij dementie kunt u uiteindelijk komen te overlijden. Niemand weet wanneer en hoe hij of zij komt te overlijden. Maar er bestaat een reële kans dat u door uw ziekte bij het levenseinde uw wensen niet goed meer kenbaar kan maken.

Daarom is het belangrijk dat u op het moment dat dat nog wel kan, hierover nadenkt en hierover gesprekken voert. Dat kan met uw huisarts, uw partner, kinderen of een geestelijk raadsman/vrouw. In een wilsverklaring (levenswilverklaring) beschrijft u hoe u wilt dat een arts handelt als u dat zelf niet meer kenbaar kunt maken.

Verschillende wilsverklaringen

Er zijn verschillende wilsverklaringen:

• een euthanasieverzoek
• een behandelverbod/beperking
• een verzoek tot palliatieve zorg
• en een volmacht.

Bij euthanasie moet een patiënt zijn wens weloverwogen uiten en er moet vastgesteld worden dat het lijden ondraaglijk is. Aan deze zorgvuldigheidseisen kan meestal niet worden voldaan bij mensen met ernstige dementie. Het is echter niet onmogelijk.

Tijdig bespreken

Het is in ieder geval van belang dat u dit tijdig bespreekt met uw behandelend specialist en uw huisarts op het moment dat u nog wel wilsbekwaam bent. Op onze website is ook aanvullende informatie te vinden voor de huisarts over dit onderwerp welke hij of zij kan raadplegen.

Website Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde

Op de site www.nvve.nl kunt u hier meer informatie vinden. In geval van dementie heeft men vaak meer aan een behandelbeperking. Dit is – in tegenstelling tot een euthanasieverklaring – rechtens afdwingbaar.

Een voorbeeld is de niet-reanimerenpas. Uw wilsverklaring moet u voorzien van datum en handtekening. Geef uw (huis)arts, uw partner en/of uw kinderen een kopie of zeg hen dat u een wilsverklaring heeft.