Wiesje van der Flier, juli 2018
Ieder jaar in juli is het congres-tijd. Dan strijken bijna 6000 onderzoekers neer in een congrescentrum, dit jaar in Chicago. Ook het Amsterdamse Alzheimercentrum en het SCIENCe team zijn goed gerepresenteerd! Het congres is een hele intensieve snelkookpan voor het uitwisselen van resultaten en ideeën, checken of we op de goede weg zijn en nieuwe inspiratie op doen!
Heel trots was ik, dat we dit jaar drie presentaties hadden over het SCIENCe project. Sander, Tessa én Inge mochten alle drie hun werk presenteren. Als projectleider was ik heel erg trots op hoe goed ze ons verhaal over de bühne brachten. Er kwamen mooie reacties op de voordrachten; met ons werk voegen we echt wat toe aan het veld. Het SCIENCe project wordt ook steeds meer genoemd door anderen die spreken over gerelateerde onderwerpen, en dat is een heel goed teken!
Wat was het fijn om Sietske weer te zien! Sietske werkt dit jaar aan de prestigieuze Harvard Medical School in Boston. Prachtig om te zien hoe zij het daar naar haar zin heeft, hoe vanzelfsprekend het is om weer samen op te trekken, en tenslotte –heel belangrijk; hoe haar aanwezigheid daar nieuwe samenwerkingen vergemakkelijkt. Met een grote Starbucks-coffee in de hand hadden we meerdere, zeer vruchtbare overleggen met collega’s uit Harvard, met als doel gezamenlijk analyses te gaan doen. Want – als we verschillende onderzoeken samenvoegen – hebben we veel meer statistische kracht om subtiele verbanden te ontdekken.
Links Linda en Sietske tijdens de internationale vergadering; Rechts Linda houdt een korte presentatie bij haar poster.
Datzelfde geldt ook voor het Europese project waar Linda aan werkt. Linda en Sietske organiseerden een vergadering met de Duitse en Spaanse collega’s. De voortgang van het project is goed; Linda is nu een nieuwe versie van de HalloHersenen app aan het testen en de Duitse collega’s hopen hier snel ook mee te starten. Ook voor Linda smaakt samenwerken naar méér, en we hebben met de Duitse collega’s besproken of Linda begin volgend jaar enkele maanden bij hen door kan brengen om de relatie tussen leefstijlfactoren en vergeetachtigheidsklachten in het Duitse cohort te onderzoeken.
Wat we leerden op het congres? Amyloid en tau PET scans helpen om het eerste begin van Alzheimer te onderzoeken. Wat we nog niet weten, is hoe de ontwikkeling van de eiwitten amyloid en tau over de tijd is. Gaat dat bij iedereen hetzelfde? Of zijn er verschillende trajecten? Sommige van u doen al mee aan een substudie waarbij we herhaalde PET scans doen. Dit is ontzettend belangrijk en daarom heb ik deze week gesprekken gevoerd in de hoop financiering te vinden om deze herhaalde PET scans bij meer mensen uit te kunnen voeren. Even spannend dus nog of dit lukt!
Ondertussen ging het werk in Amsterdam gewoon door, met dank aan het “home-team”, bestaande uit Mardou, Karlijn en Jarith. Veel dank aan deze toppers! Aansluitend aan het congres gaan velen van ons even met vakantie. En dit is dan ook een mooi moment om u allen een hele goede zomer te wensen! Tot zover uw reporter uit Chicago.
Hartelijke groet, Wiesje
